มันอันใหญ่เกินที่จะทำเล่นกัน
น่าจะกำหนดกติกาให้ทำอันเล็กๆกว่านี้แต่ให้ใช้ความสามารถทำให้ไปได้สูงๆนานๆ เอาพอได้สนุกๆ ถึงกับได้เสียชีวิตไม่ไหวครับ
บั้งไฟมีหลายขนาดครับพี่ เริ่มตั้งแต่ เล็กๆเลยก็ บั้งไฟกาบมะพร้าว หรือที่บ้านเรียก บั้งไฟจ้วด ขนาดเล็กๆครับเท่านิ้วหัวแม่มือ จะมีขายในช่วงเทศการบุญบั้งไฟ เป็นของฝากครับ จะขายกันทีละ 100 อัน แต่ตอนนี้ผมจำราคาไม่ได้แล้วครับ ต่อมาก็จะเป็น บั้งไฟน้อย จะมีขนาดใหญ่ขึ้นมาอีก ประมาณเท่าแขนเราครับ (ไม่นับความยาวของหางนะครับ) ต่อมาก็จะเป็น บั้งไฟหมื่น ครับ อันนี้จะต้องมีดินปืน 12 กก.โดยประมาณครับ (หมื่น ภาษาอิสาน แปลว่า 12 กิโลกรัมครับ ใช้ในการตวงชั่ง ข้าว รำ อะไรประมาณนี้ครับ ถ้าไป อิสาน แล้วได้ยินเขาบอกไปซื้อข้าว หมื่น นึง นั่นหมายถึง 12 กิโลกรัมครับ ไม่ใช่ 10,000 บาท) ถัดมาก็จะเป็น บั้งไฟแสน ครับ ก็ตามนั้นครับ คือต้องมีดินปืน 120 กิโลกรัม ส่วน บั้งไฟล้าน ก็จะต้องมีดินปืน 1,200 กิโลกรัม(นี่มันจรวด สกั๊ดท์ ชัดๆ) แต่อันหลังนี่ เดี๋ยวนี้บางจังหวัดอย่างที่ จ.ยโสธร ก็สั่งห้ามแล้วครับ เอาแค่ บั้งไฟแสน ก็พอครับ เพราะมันอันตรายเกินไปครับ ในตอนจุดก็จะกันคนออกห่าง 100 เมตร จากฐานจุด และการจุดชนวนก็จะใช้ไฟฟ้าจุด (ทำเหมือนปล่อยจรวดเลย) แต่บางคนเขาบอกว่า ต้องจุดด้วยมือ ถึงจะขลัง ว่างั้น แต่ก็ มีตาย ทุกปีครับผม