วิทยุสมัครเล่น
มีเพื่อนมากกว่าที่คุณคิด
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่คอลซายน์เก่าๆคงจะรู้ซึ้งถึงการได้คอลซายน์มาว่ามันยากเย็นขนาดไหน
กว่าจะสอบได้พี่เลี้ยงก็ไม่มี อบรมก่อนเข้าสอบอย่าพูดถึง ค่าเครื่องมือถือก็แพงโคตร
สอบได้แล้วกว่าจะได้นามเรียกขานตรวจประวัติอีกข้ามปี เป็นตำรวจทหารยังดีไม่ต้องตรวจอะไรมาก
เพื่อนๆพี่ๆที่เป็นชาวบ้านธรรมดาก็รอไปตามบุญตามกรรม
ความจริงทุกวันนี้ พี่เลี้ยงหาแนวข้อสอบมาให้ดู อบรม(ก็ข้อสอบทั้งหมดนั่นแหละ)ก่อนเข้าสอบ
สอบเสร็จผลประกาศยังไม่ออกมีตังค์ก็หาซื้อเครื่องมาเตรียมฟังไว้ก่อนได้
ผลสอบออกมาคนที่จ่าย1500 สมาคมเค๊าก็ขออนุญาตให้ นั่งรออยู่บ้านรอกดคีย์เปิดตัวเป็นทางการ
สุดแสนจะสะดวกสบายแล้วล่ะพี่น้องเอ๋ย อย่าคิดอะไรมากเลย
ผมเสียดายเวลาที่ผ่านมานะ สอบปี 2539 ได้ใบประกาศกรมไปรษณีย์โทรเลขแล้วเอาเก็บไว้ที่บ้านเฉยๆเพราะใช้แต่เครื่องช่องงานประจำ
กว่าจะมารู้ตัวอีกทีก็ปี 2552 ด้วยเหตุที่จะไปทำงานแล้วเครื่องเปิดไม่ติด ไปที่ร้านซ่อมที่ช่างเค๊าเป็นวิทยุสมัครเล่นค่อยถึงบางอ้อ
ว่าไปขอนามเรียกขานได้เลยไม่ต้องรอรับโอนเครื่องจากคนอื่นเขา
จากวันนั้นที่เข้ามาในวงการวิทยุสมัครเล่น มีเพื่อนเยอะแยะมากมาย ตั้งแต่สามล้อเครื่องยันนายแบงค์(จริงๆนะ)
ผมยินดีและดีใจที่จะมีเพื่อนสมาชิกใหม่ๆเข้ามานะ ยินดีครับ
