เรื่องนามเรียกขานใหม่-เก่า เห็นบางท่าน(ส่วนน้อยมาก)ดูหมิ่นดูแคลนกันเหลือเกินกับ นักวิทยุสมัครเล่นที่ได้นามเรียกขานมาใหม่ๆ กระผมได้ใบประกาศมาตั้งแต่ปี 2534
อยู่ในแวดวงของนักวิทยุสมัครเล่นมาตลอดเพราะมีทั้งพี่ๆและเพื่อนๆที่มีนามเรียกขานอยู่หลายท่าน
ตอนนั้นไม่สามารถขอนามเรียกขานได้เพราะไม่มีเครื่อง เพราะยังเรียนหนังสืออยู่ สมัยนั้นจะขอนามเรียกขานได้ต้องซื้อเครื่อง การซื้อเครื่องตอนนั้นยังไกลเกินฝัน เรียนจบต้องทำงาน
ทำภาระกิจชีวิต การจะเป็นนักวิทยุสมัครเล่นเลยเลือนๆไป จนพร้อมมีเวลาว่าง จึงได้มีโอกาสเป็นนักวิทยุสมัครเล่นเต็มตัว เมื่อต้นปี2555นี่เอง
ตลอด20กว่าปีที่ผ่านมาเฝ้าฟังมาตลอดโดยฟังจากเครื่องของพี่ๆบ้าง เพื่อนๆบ้าง เวลาที่เค้าเอามาเปิดฟัง ไม่เคยว.ถ ไม่เคยแม้กระทั่งจะกดคีย์ออกอากาศซักครั้ง เพราะไม่มีนามเรียกขานแต่ก็รักษากฎและกติกามาตลอด
จะใหม่จะเก่ามันอยู่ที่คุณภาพของตัวบุคคลมากกว่าครับ แต่สิ่งสำคัญต้องอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง อยู่ในกฎระเบียบที่ได้วางเอาไว้ ก็จะสามารถเป็นนักวิทยุสมัครเล่นที่ดีได้ครับ
จะอบรม+สอบ หรือสอบอย่างเดียว ขอเพียงให้มีคุณภาพในตัวของนักวิทยุสมัครเล่นท่านนั้นก็พอแล้วครับ
ผมเห็นด้วยกับความคิดของพี่ทุกประการครับ ที่มาของผมกับพี่คล้ายๆกันครับ ผมสอบปี 2539
แต่พึ่งมีโอกาสได้มาขอคอลซายน์ เพราะสมัยก่อนผมไม่มีกำลังพอที่จะซื้อเครื่องราคาเป็นหมื่นครับ
ผมเป็นแฮมใหม่ ขอพี่ๆทั้งหลายที่เรียกตัวเองว่ารุ่นเก๊าเก่าอย่าดูหมิ่นดูแคลนน้องๆรุ่นใหม่เลยครับ
คุณค่าของใหม่เก่าอยู่ที่ตัวบุคคลครับ
ขอบคุณครับ ที่เห็นด้วยและมาในแนวทางเดียวกัน
สำหรับกระทู้นี้
ผมว่าเราอยู่าแบ่งแยกกันเลยครับ มองที่ตัวบุคคลดีกว่าครับ ก็เหมือนสังคมแหละครับ มีดีมีเลวปะปนกันไป
"พวกเราทุกคน ต่างคนต่างมีที่มา แต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกันครับ"
