วิชาการจริงๆนั้น โลกเขาไปไกลกันไกลแค่ใหนแล้วครับ ถ้าอยากจะตามก็ตามกันไปไม่ว่ากัน แต่คนอื่นเขาก็อาจจะคิดถึงการนำเอามาใฃ้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ซึ่งก็ดีมีประโยชน์ต่อส่วนรวมอย่างมาก และถ้าบางท่านอยากเรื่องวิชาการเพื่อความอยาก ก็มีช่องว่างๆอีกเป็นร้อยช่อง คิดถึงประโยชน์ของท่านอื่นบ้างและให้กำลังใจกันบ้างก็ไม่น่าจะเป็นไรมั้งครับ ในสังคมปัจจุบันมีน้อนคนที่จะเสียสละอย่าง HS1AB ครับ
ความคิด ใครก็คิดแตกต่างได้ ไม่ว่ากัน แต่ตอนจะสละเวลาตัวเองลงมือทำ จะมีใครทำบ้าง? คนที่ทำก็อาจจะมีผิดและไม่ถูกใจกันบ้าง นานาจิตตัง แต่คนที่ไม่ทำอะไรเลยก็ไม่เคยผิด อย่างนี้ผมว่าไม่แฟร์ คนที่เสียสละย่อมมีความเหนื่อย ถ้าจะมีอะไรต้องแก้ไขปรับปรุงก็ต้องมีจิตวิทยาที่จะอธิบายโดยที่ไม่ให้ผู้ที่เขาปฎิบัติฝังแล้วเสียกำลังใจ เพราะเราก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเท่าไร กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญครับ วันนี้เป็นวันที่พี่เขาพึ่งกลับมาเริ่มต้น พวกเราต้องช่วยกันประคับประคองครับ ตอนเริ่มต้นมันไม่มีอะไรง่ายหรอกครับ ที่สำคัญที่สุดพี่เขาทำด้วยใจบริสุทธิ์ โดยไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง อันนี้ถือเป็น Priority ครับ เราต้องคำนวณว่าข้อดีกับข้อเสียมันขนาดใหน ถ้าพี่เขาไม่ตัดสินใจลงมือทำ จะมีสักกี่คนที่จะมีความกล้าที่จะทำครับ ไม่ถูกอกถูกใจอย่างไร ขออย่าใช้แค่ความรู้สึกครับเพราะมันอาจจะไม่เพียงพอ
เราควรจะต้องใช้เหตุและผลพิจารณาและมหาพิจารณาครับ ขอให้กำลังใจ HS1AB ด้วยนะครับ
You'll never walk alone
โพลล์
