ทำไมท่านถึงมาอบรมและสอบเป็น พนักงานวิทยุสมัครเล่น ขอเหตุผลหน่อยครับ

[vesexy1982]

ผมขอตอบเลยนะว่า คำตอบของผมอยู่ที่เพื่อนสมาชิคทุกท่านที่ได้ตอบมาหมดแล้ว.....แล้วอีกอย่างนึงที่ผมจะตอบ  ผมคิดว่าทุกท่านคงคิดแบบผม..คือ...ผมรักในหลวง... ในหลวงคือบิดาของนักวิทยุสมัครเล่น...ทุกคนที่เป็นนักวิทยุสมัครเล่นต้องเดินตามรอยเท้าพ่อ......เพราะผมรักพ่อหลวง.......จบครับ

[hs5vvg]

เมื่อก่อนที่จะมาเป็นนักวิทยุสมัครเล่น เคยเล่นใต้ดินครับ ติดใจครับแต่อย่างว่าครับไม่สามรถพกวิทยุไปไหนมาไหนได้ เครื่องก็ผิดกฏหมาย ติดตั้งสายอากาศก็ไม่ได้ คุยไประแวงไปว่าศูนย์ตรวจสอบฯ(ที่เราๆเรียกจนชินว่า "รถสายลม")จะมาแวะเวียนมาเยี่ยมบ้าน เกิดอาการกลัวเป็นอย่างมาก   แต่พอมีโอกาสเปิดอบรมและสอบที่จังหวัดของตนเองไม่รีรอที่จะไปสมัครสอบกับเขา ได้หนังสือมาอ่านเล่มเบ้อเร่อ  พอมีนามเรียกขานเป็นของตนเอง รู้สึกภูมิใจ พกพาเครื่องนำติดตัวไปไหนมาไหนได้โดยไม่ต้องกังวล  สามรถขอติดตั้งสถานีที่บ้านได้ ที่สำคัญมีนามเรียกขานเป็นของเราไปจนตายครับ..เหตุผลของตัวผมครับ

[how2ham]

เริ่มต้นจาก คุณพ่อผมเป็นนักวิทยุสมัครเล่นครับ นามเรียกขานสมัยเริ่มกิจการวิทยุสมัครเล่นใหม่ๆ ก็ VR362 นามเรียกขานปัจจุบัน HS0AIE ตอนนี้ไม่ค่อยได้ขึ้นความถี่สมัครเล่นแล้ว ไปเฝ้าฟังอยู่แถวๆ ความถี่มูลนิธิแทนแล้วครับ เป็น Idol ของผมตั้งแต่เด็กๆ ...

ส่วนตัวผมเริ่มต้นมาจาก วถ.ถว.(วิทยุท้องถิ่นเถื่อนถาวร) เป็นสังคมเล็กๆ ที่ไม่มีกฏเกณฑ์ใดๆ ผิดกฏหมายเต็มๆ เป็นเพราะช่วงนั้น ไม่มีการสอบ/อบรบและสอบเพื่อเป็นพนักงานวิทยุสมัครเล่น(ช่วงที่เปลี่ยน/ถ่ายโอนอำนาจองค์กร) และแล้วก็มีการเปิดการอบรมและสอบฯ มีเพื่อนสมาชิกในกลุ่มแนะนำให้ไปดำเนินการ ก็เลยได้นามเรียกขานพนักงานวิทยุสมัครเล่นกับเค้าเหอๆๆ

หลังจากเริ่มมีประสบการณ์กับวงการวิทยุสมัครเล่นมาพอสมควร ก็พอจะเริ่มวางตัวหาจุดยืนของตนเองได้แล้ว การเป็นที่ยอมรับของสังคมๆ หนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นสิ่งที่น่าท้าทายอย่างยิ่งสำหรับคนที่อยากจะพิสูจน์ตัวเองว่าตนเองเป็นของจริง กิจการวิทยุสมัครเล่นก็ถือเป็นสังคมที่หลายหลายอีกสังคมหนึ่งไม่แพ้สังคมออนไลน์ในโลกไซเบอร์  มันก็ต้องมีบ้างที่ความคิดมันต่างกันจนสุดขั้ว แต่จะดีกว่าไม๊ ถ้าเราทั้งหมดเลือกที่จะหยิบยื่นสิ่งดีๆ ให้แก่กัน... สิ่งไหนดี/ไม่ดี ก็สุดแล้วแต่การพิจารณาของแต่ละบุคคลที่จะหยิบยื่นให้แก่กิจการวิทยัสมัครเล่นครับ ตัวผมขอเล่นวิทยุอย่างมีความสุข/ไม่เดือดร้อนใคร เหมือนตอนแรกเริ่มเล่นใหม่ๆ เป็นพอ... ส่วนเรื่องอื่นๆให้ของจริงเค้าถ่ายทอดดีกว่า เพราะผมยังด้อยนักประสบการณ์ เหอๆๆ

ว่าจะพิมพ์สั้นๆ พิมพ์เพลินไปหน่อยเลยยาว ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวข้องกับหัวข้อกันสักเท่าใด ต้องขออภัยล่วงหน้า เหอๆๆๆ

ขอให้มีความสุขในการเล่นวิทยุทุกท่านครับ อวยพรส่งท้ายปีเก่าเล็กน้อย

[newnag]

สวัสดีครับ  ผมยังไม่ได้สอบเลย ปี54นี้แหละตั้งใจจะไปสอบให้ได้

ที่อยากจะไปอบรมและสอบใบมานั้นก็เพราะอยากจะได้เอาเครื่องมาใช้อยากเปิดเผยด้วยครับ

จะใช้โทรศัพท์บางทีเวลาฉุกเฉิน ใช้ไม่เคยจะได้สักกะที เสียอารมณ์มาก  เคยมีคนเมาทำร้ายจี้ตัวประกันอยู่หน้าวิทลัย  รีบโทรแจ้ง191 แต่ก็ไม่มีคนรับสายซักที
มีพรรคพวกใช้ว.กัน แต่ตัวเองไม่มีว.ใช้ สรุปคดีตอนนั้นเป็นอะไรที่เซ็งจิตมาก  ตามตัวคนร้ายไม่ได้เพราะไม่มีคนแจ้งได้ทันเวลา โทรศัพท์ผมแทบจะปาทิ้งไปแล้ว
สุดท้าย ว. นี่ เป็นพระเอกในเวลาฉุกเฉินจริงๆ   

[HS9YBR]

จำได้คร่าวๆตอนนั้นเรียน ปวช.อิเล็กทรอนิกส์ ไปซื้อวารสารอิเล็กทรอนิกส์ที่ต้องการแล้วไม่มี เลยได้วารสาร CQ มา 1 เล่มแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
จนวันนึงเพื่อนในห้องมาคุยให้ฟังว่าที่บ้านมีวิทยุสื่อสารสามารถฟังตำรวจได้ เลยบอกให้เพื่อนคนนั้นเอามาให้ดูหน่อย แต่เพื่อนบ่ายเบี่ยงตลอด
เลยเริ่มหาความรู้ด้วยตัวเองจากอินเตอร์เน็ตบ้าง วารสารบ้าง เพราะอยากเอาชนะเพื่อน จนปี 2538 จึงได้ไปสอบที่วิทยาลัยสามเสน และก็สอบผ่าน
ดีใจมาก จะไปขอ call sign ก็ต้องมีเครื่องวิทยุด้วย แต่ราคาเครื่องตอนนั้นยังแพงอยู่มากเลยไม่มีโอกาสได้ซื้อ และก็ไม่ได้สนใจอีกเลย
จน 15 ปีผ่านไป กลับบ้านไปรื้อเอกสารที่บ้านที่เก็บไว้ตอนเรียนจบและเจอใบประกาศนียบัตรพนักงานวิทยุสมัครเล่นต้น  จึงเริ่มกลับมาสนใจอีกครั้ง
และได้ call sign นี้มาในที่สุด

[newnag]

จำได้คร่าวๆตอนนั้นเรียน ปวช.อิเล็กทรอนิกส์ ไปซื้อวารสารอิเล็กทรอนิกส์ที่ต้องการแล้วไม่มี เลยได้วารสาร CQ มา 1 เล่มแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
จนวันนึงเพื่อนในห้องมาคุยให้ฟังว่าที่บ้านมีวิทยุสื่อสารสามารถฟังตำรวจได้ เลยบอกให้เพื่อนคนนั้นเอามาให้ดูหน่อย แต่เพื่อนบ่ายเบี่ยงตลอด
เลยเริ่มหาความรู้ด้วยตัวเองจากอินเตอร์เน็ตบ้าง วารสารบ้าง เพราะอยากเอาชนะเพื่อน จนปี 2538 จึงได้ไปสอบที่วิทยาลัยสามเสน และก็สอบผ่าน
ดีใจมาก จะไปขอ call sign ก็ต้องมีเครื่องวิทยุด้วย แต่ราคาเครื่องตอนนั้นยังแพงอยู่มากเลยไม่มีโอกาสได้ซื้อ และก็ไม่ได้สนใจอีกเลย
จน 15 ปีผ่านไป กลับบ้านไปรื้อเอกสารที่บ้านที่เก็บไว้ตอนเรียนจบและเจอใบประกาศนียบัตรพนักงานวิทยุสมัครเล่นต้น  จึงเริ่มกลับมาสนใจอีกครั้ง
และได้ call sign นี้มาในที่สุด

ปี38  และ15ปีต่อมา  o[]o

[rut189]

เพื่อนชวนครับ 
(ผมว่าหลังๆไม่ค่อยได้ตอบกระทู้น่า>> สงสารคนตั้งกระทู้)

[E20MLS]

ขอบพระคุณท่านเจ้าของกระทู้ เป็นกระทู้ที่ดีมากครับ เยี่ยมเลย

[xstation]

ผมอยู่เชียงใหม่ครับ
เคยเล่นอยู่สมัยตอนอยู่ ม.3 ครับ อืมม ตอนนั้นคงปี อะไรหว่า น่าจะ 2534 น่ะนะ บ้ามากๆครับ น้าเป็นตำรวจ ก็เล่นของน้าแต่ไปคุยช่องเถื่อนๆ
พอเห็นว่ามี VR ด้วย (สมัยนั้นเรียก VR) ก็ไปสอบ (ถ่ายบัตรประชาชนได้ใบเหลือง ก็เอาใบเหลืองไปสอบเลย) ที่ศูนย์เฝ้าฟังที่ลำปาง
แต่คิดว่าคงสอบไม่ผ่าน เพราะเขาไม่ส่งเอกสารอะไรมาให้เลย ก็เลยเลิกล้มความคิดที่จะเล่นไป นานนนน มาก จนปีนี้ 2553
ก็ทำงานทำการ มีรถขับล่ะ ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาจับ ว.ดำ อีกครั้งหนึ่ง เหตุเพราะชมรมรถที่ขับอยู่ ออกทริปบ่อยๆ ตอนแรกก็ซื้อ ว. สีน้ำเงิน
เรียกว่าวอร์คกี้ ทอร์คกี้ดีกว่า ก็ซื้อมาใช้เวลาออกทริป แต่ข้อเสียคือ มันช่วงสั้นๆครับ ถ้าห่างกันก็รับไม่ได้ล่ะ ทีนี้มันจะเป็นคาราวานยาวๆ
คันหน้า กับคันหลังก็คุยกันไม่รู้เรื่อง ก็เลยคุยกันว่า เอางี้ละกัน ไปสอบเอาคอลไซน์ แล้วเอา ว.ดำ มาใช้กันเลย ก็เลยยกขบวนแก๊ง
ไปสอบที่ลำปางครับ ตอนนี้ก็ได้คอลไซน์กันหมด E22X.. นี่แหละครับ ใช้รีพรีทเตอร์ของจังหวัดหนึ่งคุยกัน ไม่นึกเลยว่าจะสนุกอย่างนี้

แต่บางครั้งเวลาคุยๆไป ก็ยอมรับนะ ว่าไม่ได้มีสาระทั้งหมด ก็คุยเล่นบ้าง แต่ก็ไม่มาก แต่เมื่อใดที่มีคนมาคอนแทค ผมก็หยุดให้เขาใช้ความถี่นะครับ
ก็จะมีสมาชิกบางคนที่เขาเป็น HS.. จะพยายามมาบอกว่า พวก E22 รุ่นน้อง ให้ใช้ความถี่คุยที่มันเป็นเรื่องมีสาระเท่านั้น อะไรทำนองนี้
ผมก็ไม่ได้ตอบกลับนะ แค่คิดในใจว่า ทีพวกท่านคุยกับสมาชิกที่เป็น YL บนเครือข่าย อย่างงู้นอย่างงี้ ไม่เห็นมีใครมาบ่นว่าเป็นเรื่องไร้สาระเลย
พวกผมอยู่ห่างกันข้ามจังหวัด จะใช้คลื่นตรงคงไม่ได้ นานๆคุยที พอเขาได้ยินเป็น E22 ก็มาบอกว่าพวกรุ่นน้องให้ใช้แค่พอดีนะ ไร้สาระอย่ามาคุย
คิดในใจเล่นๆว่า ถ้าผมสอบได้คอลไซน์ตอน ม.3 นู่น ตอนนี้คงเป็นโคตรรุ่นพี่แล้วล่ะมั้ง แล้วผมต้องมาเบ่งกับพวก E22 อย่างนี้หรือเปล่านะ
ผมคิดว่าเครือข่ายเป็นของสาธารณะครับ ไม่จำเป็นต้องมาเบ่งกันหรอก แค่ใช้ให้มันมีมารยาท ก็น่าจะเพียงพอแล้วครับ

[kluay910]

ก่อนมาสอบพนักงานวิทยุสมัครเล่น เล่นเครื่องแดงมาก่อนครับ ตั้งแต่ปี 44 ทีแรกก็มีไว้ใช้คุยตอนเดินทางไปกับเพื่อนๆ
ตอนหลังชักมันส์ ตั้งสถานีที่บ้านสักหน่อยเผื่อจะไปได้ไกลขึ้น ก็เลยได้คุยกับเพื่อนๆใกล้ๆกันจนรู้จักอยู่กลุ่มนึง เจอกันบ้าง พบปะกันบ้าง  โดยไม่สนใจเลยว่าจะต้องไปสอบเครื่องดำ ให้เหตุผลว่า ขี้เกียจไปสอบ

ต่อมาได้ห่างหายจากเครื่องแดงไปเนื่องจากภาระกิจการงาน กลับมาเล่นอีกที พวกหายไปหมดแล้ว เบื่อพวกด่ากัน บี้กัน เปิดเพลงไรกันก็ไม่รู้ ยังไม่นับพวกจองช่องนะ บางกลุ่มก็ดีมากๆ บางกลุ่มก็ประมาณว่า ไม่ใช่พวกกู กูไม่คุยด้วย

ก็เลยหันกลับไปมองเครื่องดำ แต่ก็คงไม่ช้าเกินไปมั้งที่อายุ 30 จะไปสอบ
แต่ก่อนไปสอบซื้อเครื่องมารอก่อนนะ ฟังโน้น นี่ นั้น ไปเรื่อย ข่ายที่เราไม่ควรไป ก็ฟัง

หลังจากสอบผ่าน ขอนามเรียกขานเรียบร้อย เมื่อเดือน ต.ค. ที่ผ่านมา
ผมได้อะไรๆหลายอย่าง จากเพื่อนสมาชิกพนักงานวิทยุสมัครเล่นอย่างมากมาย ทั้งเพื่อนคุยสนุกสนาน ทั้งผู้ที่มีความรู้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน สอบถามทาง แนะนำร้านอาหาร ฯลฯ
ที่ภูมิใจสุดคือ ได้ช่วยเหลือเพื่อนสมาชิกที่รถเสีย ถึงแม้จะไม่สำเร็จแต่ก็ถือว่า มีส่วนช่วยเหลือสังคมบ้าง
จนไม่อยากจะไปความถี่อื่นแล้ว ขออยู่แค่นี้ ได้ QSO กับใครก็ไม่รู้ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น รู้จักกันไม่กี่นาที เค้าบอกให้ไปทางไหนเราก็ไป เค้าบอกให้ไปกินร้านโน้นร้านนี้เราก็ไป ... ทำไมเราต้องเชื่อเค้า? ....ที่เชื่อเพราะเค้าเป็นนักวิทยุสมัครเล่น เท่านี้คำเดียวจริงๆ