ห่างหายไป 14 ปี กลับมาใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

[aodmusic]

มีแต่สมาชิกเก่าทั้งนั้น  ยินดีต้อนรับครับ  ในส่วนตัวผมก็ วนไปวนมา ในความถี่อยู่สิ่งเดียวคือใจรัก
ผมใด้คุยกับเพื่อนหลายคน  ที่หายหน้ากันไป  ก็มีหลายปัญหามาเล่าสู่กันฟังครับ

1.การ EYE BALL ที่มากเกินความจำเป็น  ทำให้คนในครอบครัวเริ่มมีปัญหา
2.เมื่อก่อนโทรศัพท์มีราคาแพง  ทำให้การใช้ว.สื่อสารสะดวกและประหยัด และประโยชน์ในการค้า
3.ความถี่ที่แน่นเกินไป  ทำให้เกิดการจับจองช่องบ้านซะเอง  คนนอกกลุ่มส่วนใหญ่โดนแขวน
4.ขัดแย้งกันในกลุ่ม  แล้วมากดบี้คีย์กันเอง  หรือใช้วาจาไม่สุภาพ  ทำให้คู่สนทนาเสียหาย
5.ที่สำคัญเมื่อ EYE BALL กันแล้วส่วนใหญ่จะคุยเรื่องหน้าที่การงาน  และความมั่งคั่งของตนเอง

ท่านที่คิดถึง VR629 หรือ HS1 TI ท่านยังวนเวียนไปมาที่อาคารสยามกลการอยู่คับ  ตอนนี้เห็นว่าไปช่วยงานน้ำท่วมอยู่ครับ.  HS1 VMQ

[THUNSICA]

-1.การ EYE BALL ที่มากเกินความจำเป็น  ทำให้คนในครอบครัวเริ่มมีปัญหา
2.เมื่อก่อนโทรศัพท์มีราคาแพง  ทำให้การใช้ว.สื่อสารสะดวกและประหยัด และประโยชน์ในการค้า
3.ความถี่ที่แน่นเกินไป  ทำให้เกิดการจับจองช่องบ้านซะเอง  คนนอกกลุ่มส่วนใหญ่โดนแขวน
4.ขัดแย้งกันในกลุ่ม  แล้วมากดบี้คีย์กันเอง  หรือใช้วาจาไม่สุภาพ  ทำให้คู่สนทนาเสียหาย
5.ที่สำคัญเมื่อ EYE BALL กันแล้วส่วนใหญ่จะคุยเรื่องหน้าที่การงาน  และความมั่งคั่งของตนเอง

----------------------------------------------------------------------------------------------

-เมื่อผมได้อ่านข้อความที่copyมาวางไว้ ความจำบางอย่างที่ลืมไปแล้ว จึงกลับมา(บ้าง) หากวันหนึ่งน้ำขึ้นหรือวงการวิทยุสมัครเล่นก้าวสู่ยุคเรืองรองอีก ขอฝากข้อความไว้เพื่อเตือนการเสื่อมวิบัติที่เคยผ่านไปแล้ว ดังนี้ครับ...

-ในช่วงท้ายๆก่อนที่วงการวิทยุสมัครเล่นจะเริ่มจางและยุบขนาดตัวลง การจัดงานEYE BALL เป็นที่ระบาดจนมากเกินไป และ ในช่วงหลัง กลุ่มนักวิทยุแบบอิทธิพล(เหล้า+นักเลง)และกลุ่มลามก กลมเกลียวกันเป็นแกนนำในการจัดงาน.

-การร่วมงานไม่อิสระเท่าที่สะดวก เพราะกลายเป็นเรื่องกดดันในเหตุผลที่ต้องใช้ช่องบ้านเดียวกัน จะอยากหรือไม่อยากก็ต้องซื้อบัตรเพื่อรักษามารยาทในการปักหลักร่วมกลุ่ม

-ความบันเทิงของงาน จะเป็นดนตรีแบบน้อยชิ้น แต่มากด้วยหางเครื่อง และเน้นเรื่องโป๊ แข่งขันกัน

-ใช้เส้น/เซ่น เพื่อให้นิตยสาร นำเรื่อง+ภาพไปลงในหนังสือ เพื่อเผยแพร่ และเมื่อบรรณาธิการ อนุญาตให้ลงภาพ(โป๊ของหางเครื่อง,อื่นๆ) ...สายตาของนักวิทยุแบบอื่นที่เห็นบรรยากาศตามภาพหรือไปงานมา เกิดเป็นเสียงตัดสินในแบบตรงกันข้ามกับกลุ่มแกนนำจัดงาน หลายๆครอบครัวมองเป็น dirty party ไม่สนับสนุนให้ร่วมกิจกรรมอีก...จุดเสื่อมก็เริ่มต้น

-กิจกรรมนักวิทยุสมัครเล่นนี้เพื่อคนหลายแบบ เพื่อทั้งหญิงและชาย บางคนยังเป็นนักศึกษา บางคนอายุมาก บางคนมีลูกหลานใกล้ตัวตลอดเวลา แต่แบบอย่างที่ใช้เป็นหลักจัดงานEYE BALLที่ผมยกมาเล่า เอื้อต่อกลุ่มเจ้ากี้เจ้าการและลามก ค่าที่ไม่เป็นกลางเพื่อทุกๆกลุ่มใช้รวมกันได้ เกิดความรู้สึกต่อสังคมนี้แตกต่างกัน บางคนพยักหน้า บางคนส่ายหน้า การเบื่อและวางมือจึงเริ่มขึ้น....

-นี้เป็นหนึ่งเหตุใหญ่ ไม่ใช่หงอยเหงาไปเอง แต่กิจการนี้ตกต่ำลงเพราะมีสาเหตุ....และเวลาก็ทำให้รู้ว่า ผู้ที่แยกตัวไป หรือวางมือ กลับคือหลักสร้างบรรยากาศนักวิทยุ ที่เรากำลังคิดถึงกันอยู่ในขณะนี้ ผลงานและการเป็นตัวอย่างที่ดี หายไปพร้อมกับสมาชิกที่วางไมค์....

- ที่แล้วคือแล้วกันไป ...อยากขอเพียงให้จำไว้เป็นประสพการณ์ เพื่อรู้รักษาในโอกาสต่อๆไป

-ผมเพิ่งจำได้ว่าผมเลิกซื้อหนังสืออ่านเพราะคิดว่าทีมงานนิตยสาร น่าจะมีพิจารณาที่ดีกว่านั้น เพราะเป็นอาชีพ ...ภาพที่ออกมาในนิตยสารกลายเป็นคำตัดสินสภาพสังคมของนักวิทยุสมัครเล่น....สมัยนั้นไม่มีเน็ตให้มาพิมพ์ระบายหรือประท้วง ดีที่สุดคือ...เลิกดีกว่า.....


-เรื่องเล่านี้เพื่อเตือนอนาคต... ไม่ใช่เล่าเพื่อประนามใคร อดีตแก้ไขไม่ได้แล้ว...จึงเพียงหวังว่าวันข้างหน้าจะดีกว่าเดิม....ขอบคุณครับ



-----------------------------------------------------------------------  
 

[THUNSICA]

 
สวัสดีครับ....

-เข้ามาแก้ไขข้อความ แต่กดผิดเป็นคำตอบใหม่ครับ......

----------------------------------------------

-เป็น UP....เลยแล้วกัน....


--------------------------------------------------------------------

[nano9770]

14ปีแห่งความหลัง ก็คล้ายๆกับครู สุรพล สมบัติเจริญ ที่ว่า 16ปีแห่งความหลังมั้งครับพี่ 555

[hs0imk]

ยินดีต้อนรับท่านกลับการกดคัย์อีกครั้ง
ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก-มาก
ลองดูครับ หากใจรัก คงไม่มีอะไรมากไปกว่าที่เคยเป็น
เพราะการเป็นนักวิทยุสมัครเล่นไม่ใช่เรื่องยาก
แต่การใช้ชีวิตอยู่บนความถี่ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
20 กว่าปีของผม วิทยุไม่เคยปิด และติดตัวไปด้วยตลอดเวลา ไม่มียกเว้นครับ